[tom KFP 33, no. 16]
Gatunek borealno-górski, znany z gór i pogórzy środkowej Europy (Alpy, Sudety, Karpaty oraz pasma przyległe) oraz ze Skandynawii. Jego południowe stanowiska to Monte Corno nad jeziorem Garda we Włoszech oraz pasma Kopaonik i Risnjak w Jugosławii. Na północy sięga za koło polarne, dochodząc do wybrzeży Oceanu Arktycznego w okolicach Murmańska. Bliźniaczy gatunek, Sitticus lineolatus (Grube, 1861), występuje w północno-wschodniej Azji i w Górach Skalistych w Ameryce Północnej.
Żyje na porośniętych roślinnością zielną skałkach i kamieniach, na nasłonecznionych polanach i stokach w strefie lasów górskich, bardzo rzadko pojawiając się poniżej niej i równie rzadko powyżej górnej granicy lasu. Kulczyński (1884) wspomina o spotykaniu tego gatunku także pod korą świerków na skrajach lasów.