gatunek:
Pardosa prativaga (L. Koch, 1870)
93
Opis w KFP:
[tom KFP 33, no. 16]
Istnieją przypuszczenia (np. Petrusewicz 1935), że Lycosa montivaga Kulczyński, 1898, i Lycosa riparia sphagnicola F. Dahl, 1908, są jednym gatunkiem, odrębnym od Pardosa prativaga (L. Koch). Ponieważ jednak sprawa ta nie jest definitywnie wyjaśniona, traktujemy obie wymienione nazwy prowizorycznie jako synonimy Pardosa prativaga (L. Koch).
Gatunek europejsko-syberyjski. Żyje na wilgotnych łąkach i torfowiskach.
Istnieją przypuszczenia (np. Petrusewicz 1935), że Lycosa montivaga Kulczyński, 1898, i Lycosa riparia sphagnicola F. Dahl, 1908, są jednym gatunkiem, odrębnym od Pardosa prativaga (L. Koch). Ponieważ jednak sprawa ta nie jest definitywnie wyjaśniona, traktujemy obie wymienione nazwy prowizorycznie jako synonimy Pardosa prativaga (L. Koch).
Gatunek europejsko-syberyjski. Żyje na wilgotnych łąkach i torfowiskach.
Występowanie w krainach faunist. wg KFP
[bez aktualizacji]
[bez aktualizacji]
UWAGA
To jest strona archiwalna. Aktualne dane o gatunku zawiera Mapa Bioróżnorodności.
KLIKNIJ TU, aby je zobaczyć.
Bieżąca strona to przeglądarka danych zdigitalizowanego Katalogu Fauny Polski.
Baza BioMap dostarcza nowe dane o gatunkach
i więcej narzędzi wyszukiwania.
To jest strona archiwalna. Aktualne dane o gatunku zawiera Mapa Bioróżnorodności.
KLIKNIJ TU, aby je zobaczyć.
Bieżąca strona to przeglądarka danych zdigitalizowanego Katalogu Fauny Polski.
Baza BioMap dostarcza nowe dane o gatunkach
i więcej narzędzi wyszukiwania.
Dane o rozmieszczeniu:
Pobrzeże Bałtyku (Dziabaszewski 1965); Pojezierze Mazurskie (Mikulska 1955); Nizina Wielkopolsko-Kujawska (Stępczak 1962); Nizina Mazowiecka (Prószyński 1961c, Breymeyer 1966a); Podlasie (W. Staręga*); Puszcza Białowieska (Karpiński 1956); Dolny Śląsk (Lebert 1875, Fickert 1876, Bösenberg 1902, Dahl 1908); Wyżyna Krakowsko-Wieluńska: Kraków (Koch 1870, Koch 1871, Nowicki 1870, Wajgiel 1874, Kulczyński 1876, Petrusewicz 1937); Nizina Sandomierska (Koch 1870, Koch 1871, Nowicki 1870, Wajgiel 1874, Petrusewicz 1937); Sudety Zachodnie (Fickert 1875b, Pilawski 1962, Pilawski 1963, Pilawski 1965); Beskid Wschodni (Nowicki 1874, Petrusewicz 1937); «Galicja» (Kulczyński 1882b)
Uwagi:
Wyżyna Krakowsko-Wieluńska: Kraków ‒ locus typicus! (restr. nov.)
Uwagi:
Wyżyna Krakowsko-Wieluńska: Kraków ‒ locus typicus! (restr. nov.)